Armoede en obesitas in de VS | Alternative Blog

landen met een hoog inkomen hebben hogere percentages van obesitas dan landen met een Midden-en laag inkomen (1). Landen die welvaart ontwikkelen, ontwikkelen ook obesitas; bijvoorbeeld, met de economische groei in China en India, obesitas is toegenomen met meerdere malen (1). De internationale trend is dat grotere obesitas tracks met grotere rijkdom (2,3).de VS is een van de rijkste landen ter wereld en heeft daarom hoge obesitas-percentages; een derde van de bevolking heeft obesitas plus een derde is overgewicht. De situatie zal naar verwachting verslechteren; stijgende obesitas bij kinderen waarschuwt voor verslechtering van statistieken (4). Hoewel men het erover eens is dat zowel individuele factoren zoals genetische gevoeligheid als gedrag belangrijk zijn voor de gewichtstoename gedurende het hele leven, is het bewijs slecht gedefinieerd met betrekking tot de aard van de omgevingsinvloeden die obesitas beïnvloeden (5).

in 2010 leefde 15,1% van de Amerikanen in armoede op basis van gegevens over gezinsinkomen (6). Met de economische neergang steeg het aantal mensen in de VS dat in armoede leeft tot 46 miljoen mensen—het grootste aantal in meer dan 50 jaar (6).

zijn armoede en obesitas geassocieerd? Armoede en obesitas werden beoordeeld in 3.139 provincies in de VS (2,6). In tegenstelling tot de internationale trends, zijn de mensen in Amerika die in de meest armoedige provincies leven het meest vatbaar voor obesitas (Fig. 1 bis). Districten met armoedecijfers van>35% hebben obesitas-percentages 145% hoger dan rijke provincies.

Hoe is armoede verbonden met obesitas? Er is gesuggereerd dat mensen die in verarmde regio ‘ s wonen slecht toegang hebben tot vers voedsel. Armoede-dichte gebieden worden vaak “voedselwoestijnen” genoemd, wat een verminderde toegang tot vers voedsel impliceert (7). Echter, 43% van de huishoudens met een inkomen onder de armoedegrens ($21.756) zijn voedselonzekerheid (onzeker of hebben, of niet in staat om te verwerven, voldoende voedsel) (7). Dienovereenkomstig heeft 14% van de Amerikaanse provincies meer dan 1 op de 5 personen gebruik maken van de Supplemental Nutrition Assistance Program. Het nut van het programma in de hele provincie hangt, zoals verwacht, samen met de armoedecijfers in de hele provincie (r = 0,81) (7). In veel arme regio ‘ s hebben mensen dus honger en hebben ze geen toegang tot betaalbare gezonde voeding, zelfs niet als er geld beschikbaar is. Het tweesnijdend zwaard van honger en de slechte beschikbaarheid van gezond voedsel is echter waarschijnlijk niet de enige reden waarom obesitas gepaard gaat met armoede.

Er zijn aanwijzingen voor het verband tussen sedentarisme, slechte gezondheid, obesitas, diabetes, andere stofwisselingsziekten en voortijdig overlijden (8). Sedentaire individuen bewegen 2 uur per dag minder dan actieve individuen en besteden minder energie, en ze zijn daardoor gevoelig voor obesitas, chronische metabole ziekte, en cardiovasculaire dood (9). Meer dan de helft van de verschillen tussen de regio ‘ s in obesitas kan worden verklaard door verschillen in sedentariteit (Fig. 1 ter). Over het geheel genomen hebben de armste provincies de grootste sedentariness (Fig. 1C) en obesitas.

verschillende redenen kunnen verklaren waarom mensen die in arme graafschappen wonen minder actief zijn. Een van de redenen kan zijn dat geweld gepaard gaat met armoede, waardoor wordt voorkomen dat mensen buiten de deur actief zijn. Op dezelfde manier zijn parken en sportfaciliteiten minder beschikbaar voor mensen die in arme districten wonen (5), en mensen die in arme regio ‘ s wonen, kunnen zich wellicht minder veroorloven om lid te worden van een sportschool, sportkleding en/of fitnessapparatuur. Er zijn meerdere individuele en milieuredenen om te verklaren waarom armoede-dichte districten meer sedentair kunnen zijn en grotere zwaarlijvigheid kunnen veroorzaken. Wat onbekend is, is of het omkeren van armoede sedentariness en obesitas zou omkeren. Er moet dringend iets aan worden gedaan—zowel het percentage obesitas bij kinderen als armoede neemt tegelijkertijd toe (1,2).

het verband tussen obesitas, inactiviteit en armoede kan te duur zijn om te negeren omdat aan obesitas gerelateerde chronische ziekten al 70% van de Amerikaanse gezondheidskosten voor hun rekening nemen. Zo hebben provincies met de grootste armoede ook de grootste diabetescijfers (Fig. 1D). In 2009, 27% van de mensen die in de VS met jaarlijkse huishoudelijke resultaten onder de $25.000 waren onverzekerd (geen particuliere of overheid ziektekostenverzekering). Deze cohort vertegenwoordigt, 15.483.000 mensen, ∼5 miljoen met obesitas en ∼1 miljoen met diabetes (10). Met uitgebreide gezondheidszorg in de VS, de potentiële incrementele kosten van de gezondheidszorg van diabetes alleen voor deze individuen benadert $9 miljard / jaar, of $ 9.000 per nieuwe diabetespatiënt/jaar (11). Er zijn echter nog andere economische factoren die van invloed kunnen zijn op de kosten-batenvergelijking, bijvoorbeeld 1) potentiële besparingen in verband met diabetespreventie, 2) de mogelijkheid om hoogwaardige en goedkope diabetezorg te ontwikkelen en te leveren aan gemeenschappen met een armoedegevoel, 3) de kostenbesparingen in verband met de preventie van diabetescomplicaties bij patiënten met diabetes, en 4) de potentiële gederfde belastinginkomsten in verband met invaliditeit (12). Tel deze cijfers op bij de kosten van de gezondheidszorg van andere chronische obesitas-gerelateerde diagnoses zoals hypertensie, hyperlipidemie, slaapstoornissen, artritis, hart-en vaatziekten en astma en de verwachte kosten van de gezondheidszorg van armoede stijgen.

het stoppen van de diabetesepidemie in de VS en het beperken van de gezondheidskosten ervan kan een aanpak van armoede noodzakelijk maken.