Ubóstwo i otyłość w USA | Alternative Blog

kraje o wysokich dochodach mają wyższy wskaźnik otyłości niż kraje o średnich i niskich dochodach (1). Kraje, które rozwijają bogactwo, również rozwijają otyłość; na przykład przy wzroście gospodarczym w Chinach i Indiach wskaźniki otyłości wzrosły kilkukrotnie (1). Międzynarodowy trend polega na tym, że większa otyłość łączy się z większym bogactwem (2,3).

USA jest jednym z najbogatszych krajów na świecie i w związku z tym ma wysoki wskaźnik otyłości; jedna trzecia populacji ma otyłość, a kolejna trzecia ma nadwagę. Przewiduje się, że sytuacja się pogorszy; rosnące wskaźniki otyłości u dzieci uprzedzają pogarszające się Statystyki (4). Podczas gdy uzgodniono, że zarówno indywidualne czynniki, takie jak podatność genetyczna i zachowanie są ważne dla przyrostu masy ciała przez całe życie, dowody są źle zdefiniowane w odniesieniu do natury wpływów środowiskowych, które wpływają na otyłość (5).

w 2010 r. 15,1% Amerykanów żyło w ubóstwie na podstawie danych ze spisu dochodów rodziny (6). Wraz ze spadkiem koniunktury gospodarczej liczba osób żyjących w ubóstwie w USA wzrosła do 46 milionów ludzi—największa liczba od ponad 50 lat (6).

czy bieda i otyłość są związane? Wskaźniki ubóstwa i otyłości zostały ocenione w 3139 hrabstwach w USA (2,6). W przeciwieństwie do międzynarodowych trendów, ludzie w Ameryce, którzy żyją w najbardziej ubogich hrabstwach są najbardziej podatne na otyłość (rys. 1a). Hrabstwa o wskaźniku ubóstwa >35% mają wskaźnik otyłości o 145% większy niż zamożne hrabstwa.

jak bieda łączy się z otyłością? Zasugerowano, że osoby żyjące w zubożałych regionach mają słaby dostęp do świeżej żywności. Obszary gęste od ubóstwa są często nazywane “pustyniami żywnościowymi”, co oznacza ograniczony dostęp do świeżej żywności (7). Jednak 43% gospodarstw domowych o dochodach poniżej granicy ubóstwa ($21,756) jest niepewna żywności (niepewna posiadania lub nie jest w stanie zdobyć wystarczającej ilości żywności) (7). W związku z tym 14% hrabstw USA ma więcej niż 1 na 5 osób korzystających z dodatkowego programu pomocy żywieniowej. Zgodnie z oczekiwaniami, Powiatowa użyteczność programu koreluje ze wskaźnikami ubóstwa w całym powiecie (r = 0,81) (7). Tak więc w wielu regionach, gdzie panuje ubóstwo, ludzie są głodni i nie mają dostępu do zdrowej żywności po przystępnej cenie, nawet jeśli korzystają z niej fundusze. Obosieczny miecz głodu i słaba dostępność zdrowej żywności jest jednak mało prawdopodobne, aby być jedynym powodem, dla którego otyłość łączy się z ubóstwem.

istnieją dowody na związek między sedentaryzacją, złym stanem zdrowia, otyłością, cukrzycą, innymi chorobami metabolicznymi i przedwczesną śmiercią (8). Osoby siedzące poruszają się o 2 godziny dziennie mniej niż osoby aktywne i zużywają mniej energii, a tym samym są podatne na otyłość, przewlekłą chorobę metaboliczną i śmierć sercowo-naczyniową (9). Ponad połowa wariancji otyłości w poszczególnych powiatach może być uwzględniona przez wariancję sedentaryzacji (rys. 1B). Ogólnie rzecz biorąc, najbiedniejsze hrabstwa mają największą sedentariness (rys. 1C) i otyłość.

kilka powodów może wyjaśniać, dlaczego ludzie mieszkający w biednych powiatach są mniej aktywni. Jednym z powodów może być to, że przemoc łączy się z ubóstwem, co uniemożliwia ludziom aktywność poza domem. Podobnie parki i Obiekty sportowe są mniej dostępne dla osób mieszkających w biednych powiatach (5), a ludzie, którzy żyją w regionach gęstych ubóstwem, mogą być mniej w stanie pozwolić sobie na członkostwo w siłowni, odzież sportową i/lub sprzęt do ćwiczeń. Istnieje wiele indywidualnych i środowiskowych powodów, aby wyjaśnić, dlaczego hrabstwa o dużej gęstości ubóstwa mogą być bardziej siedzący tryb życia i ponosić większe obciążenia związane z otyłością. Nie wiadomo, czy odwrócenie ubóstwa odwróci sedentaryzację i otyłość. Jest to pilna sprawa do rozwiązania-zarówno wskaźniki otyłości u dzieci, jak i ubóstwa rosną jednocześnie (1,2).

związek między otyłością, bezczynnością i ubóstwem może być zbyt kosztowny, aby go zignorować, ponieważ przewlekła choroba związana z otyłością stanowi już 70% kosztów zdrowia w USA. Na przykład, hrabstwa z największym wskaźnikiem ubóstwa mają największy wskaźnik cukrzycy zbyt (rys. 1D). W 2009 roku 27% osób mieszkających w USA z rocznymi wynikami gospodarstw domowych poniżej 25 000 USD było nieubezpieczonych (bez prywatnego lub rządowego ubezpieczenia zdrowotnego). Kohorta ta reprezentuje 15 483 000 osób, ∼5 milionów z otyłością i ∼1 milion z cukrzycą(10). Z rozszerzoną opieką zdrowotną w USA, potencjalne przyrostowe koszty opieki zdrowotnej samej cukrzycy dla tych osób wynosi około $9 mld / rok, lub $9,000 na nowego pacjenta z cukrzycą / rok (11). Istnieją jednak dodatkowe czynniki ekonomiczne, które mogą mieć wpływ na równanie kosztów i zysków, na przykład 1) potencjalne oszczędności związane z zapobieganiem cukrzycy, 2) możliwość opracowania i zapewnienia wysokiej jakości i taniej opieki nad cukrzycą społecznościom ubogim, 3) oszczędności kosztów opieki zdrowotnej związane z zapobieganiem powikłaniom cukrzycy u pacjentów z cukrzycą oraz 4) potencjalne utracone dochody podatkowe związane z niepełnosprawnością (12). Dodaj te liczby do kosztów opieki zdrowotnej innych diagnoz związanych z przewlekłą otyłością, takich jak nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, zaburzenia snu, zapalenie stawów, choroby układu krążenia i astma, a prognozowane koszty opieki zdrowotnej związane z ubóstwem wzrosną.

powstrzymanie epidemii cukrzycy w USA i ograniczenie jej kosztów zdrowotnych może wymagać rozwiązania problemu ubóstwa.